Tak niewiele wiemy o tym, co jadali niegdyś wielcy tego świata – artyści, myśliciele, politycy, przewodnicy duchowi. A przecież to, co jemy i jak jemy w bardzo dużym stopniu kształtuje osobowość, choć większość z nas w ogóle nie jest tego świadoma. Czy Chopin komponował piękne mazurki dlatego, że często jadał tradycyjny wypiek o takiej właśnie nazwie? A jeśli nie mazurki – to co gościło na talerzu Wielkiego Fryderyka? Dzięki książce Aleksandry Zgorzelskiej poznajemy Chopina łasucha, o jakim melomanom, biografom ani czytelnikom się dotąd nie śniło!
Książki, także kulinarne, wydaje się po to, aby je sprzedać i na nich zarobić. Klient jest zadowolony z zakupu, wydawca z zysku. Ale są książki, dzięki którym możemy zrobić coś więcej – coś ważnego i potrzebnego. Przykładem jest kulinarna publikacja „Gotuj z sercem”, dzięki której poznacie sekrety kuchni niezwykłych restauracji i przygotujecie wspaniałe dania, a jednocześnie ufundujecie posiłki dla niedożywionych dzieci. Połączcie przyjemne z pożytecznym i gotujcie z sercem!
Od bardzo długiego czasu nie byłam w kinie. Zraziłam się do tego przybytku na poważnie, bo choć kocham kulinaria, to jednak podczas oglądania filmu przeszkadzają mi odgłosy wysysanych przez rurki napojów oraz wszędobylski, odstręczający zapach popcornu. Ale „Facetów od kuchni” nie mogłam przegapić – choć zdecydowanie wolałabym obejrzeć ten film w domu, z filiżanką dobrej herbaty i francuskim croissantem z czekoladą. Obraz Daniela Cohena jest jak prosty, ciepły posiłek w zimny dzień. Nie wzbuda może wielkiego zachwytu, ale przyjemnie rozgrzewa.
Napisano wiele grubych książek – przewodników, reportaży oraz powieści – przedstawiających uroki egzotycznych krajów, ich złożoną historię, bogactwo obyczajów, wierzeń i tradycyjnych potraw. Autorka niniejszej książeczki dla dzieci, poświęconej Maroku, udowadnia, że najważniejsze informacje można przekazać w zupełnie innej formie – zaskakująco krótkiej, ale za to mocno nasyconej smakowitymi aromatami i żywą kulturą.
Kwiaty są piękne i romantyczne. Idealne jako prezent na każdą okazję. Ponadczasowe. Myśląc o kwiatach, wyobrażamy sobie rozmaite kolory, kształty oraz zapachy. Tylko niewielka garstka wtajemniczonych rozkoszuje się także różnorodnymi ich smakami. Tymczasem bratki, nasturcje, stokrotki czy chabry są nie tylko urocze, ale też jadalne! Wiele kobiet narzeka, że zbyt rzadko dostają od swoich mężczyzn pachnące bukiety... Panowie, jeśli czytacie te słowa – idźcie nazrywać kwiatów na łące! Kto wie, jakie pyszności przygotują z nich wasze panie! I nie zapomnijcie wstąpić przy okazji do księgarni po „Kwiatową ucztę” Małgorzaty Kalemby-Drożdż.
Zielone prowansalskie wzgórza, mały domek z drewnianym dachem, w piecu wesoło buzuje ogień. Wszędzie unosi się zapach dzikich ziół, duszonych warzyw i mięsa. Życie jest piękne, pełne smaków, intensywne, a jednocześnie spokojne. Opowieści o wyrwaniu się z okowów współczesnego, zindustrializowanego świata, zamieszkaniu na prowincji pięknego kraju i gotowaniu zdrowych, pysznych potraw z sezonowych składników cieszą się bardzo dużą popularnością. Zazdrościmy autorom odwagi oraz nowego, sielskiego życia pełnego zniewalających aromatów. Uwielbiam takie historie, ale po lekturze książki Georgeanne Brennan czuję się nieswojo. Czyżby „Świnia...” była niedoprawiona?
Pożywienie jest wszędzie, otacza nas z każdej strony. W drodze do pracy przechodzimy przez parki i skwery, ciepłe weekendy spędzamy w lesie lub na przyrzecznej łące. Na co dzień nasze dzieci bawią się na trawnikach oraz w przydomowych ogródkach. Czy zdajemy sobie sprawę z tego, jak ogromną liczbę roślin dziko występujących w Polsce możemy wykorzystać w kuchni? O czarnym bzie, pokrzywach czy mniszku zapewne już słyszeliście. Ale co powiecie na pędy pałki wodnej, liście żywokostu albo cebule lilii? Łuczaj zaprasza na niezwykłą survivalową ucztę!
W księgarniach pojawiają się wciąż nowe publikacje z przepisami, pięknie wydane i bogato ilustrowane. Mnożą się blogi kulinarne, nierzadko pełne wspaniałych pomysłów na potrawy, cennych porad, ciekawych fotografii. Często korzystamy z cudzych przepisów, współczesnych i „ładnie podanych”, zapominając o starych zeszytach naszych mam czy recepturach od znajomych, zanotowanych w pośpiechu na skrawkach papieru. Aby ocalić własne lub rodzinne przepisy od zapomnienia, warto zapisać je na czymś trwalszym niż kartka z zeszytu i poręczniejszym od komputera.
Odpowiednio dobrane, wartościowe pożywienie jest niezwykle ważne dla naszego zdrowia i samopoczucia – już chyba nikogo nie trzeba o tym przekonywać. Jesteśmy tym, co jemy. I nie jest to jedynie pusty slogan. Pożywienie buduje nie tylko komórki ciała, lecz także nasze myśli, uczucia, emocje, nastroje. Człowiek odczuwający ból albo dyskomfort (fizyczny lub psychiczny) będzie prawdopodobnie bardziej nerwowy, niepewny, podatny na stany depresyjne. A skąd bierze się większość dolegliwości i chorób cywilizacyjnych? Z nieodpowiedniego pożywienia. A konkretnie – jak wykazały wieloletnie badania – z pokarmów pochodzenia zwierzęcego.
Kuchnia hiszpańska jest niezwykle
bogata. Słynie przede wszystkim z tortilli, paelli czy
gazpacho. Niemal każde miasteczko, a może nawet rodzina, ma
swój tajemny przepis na te pyszne, klasyczne dania. Główne
składniki są niezmienne, ale liczba wariantów i dodatków
jest właściwie nieograniczona. Jeśli chcielibyście skosztować
hiszpańskich pyszności, polecam na początek przepisy zamieszczone
w książeczce „Potrawy z hiszpańskiej tawerny”, wydanej
w serii Biblioteczka Poradnika Domowego.
Napisano wiele grubych książek – przewodników, reportaży oraz powieści – przedstawiających uroki egzotycznych krajów, ich złożoną historię, bogactwo obyczajów, wierzeń i tradycyjnych potraw. Autorka niniejszej książeczki dla dzieci, poświęconej Maroku, udowadnia, że najważniejsze informacje można przekazać w zupełnie innej formie – zaskakująco krótkiej, ale za to mocno nasyconej smakowitymi aromatami i żywą kulturą.
Kwiaty są piękne i romantyczne. Idealne jako prezent na każdą okazję. Ponadczasowe. Myśląc o kwiatach, wyobrażamy sobie rozmaite kolory, kształty oraz zapachy. Tylko niewielka garstka wtajemniczonych rozkoszuje się także różnorodnymi ich smakami. Tymczasem bratki, nasturcje, stokrotki czy chabry są nie tylko urocze, ale też jadalne! Wiele kobiet narzeka, że zbyt rzadko dostają od swoich mężczyzn pachnące bukiety... Panowie, jeśli czytacie te słowa – idźcie nazrywać kwiatów na łące! Kto wie, jakie pyszności przygotują z nich wasze panie! I nie zapomnijcie wstąpić przy okazji do księgarni po „Kwiatową ucztę” Małgorzaty Kalemby-Drożdż.
